Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie, Mensen

Genoeg geweest

9 januari 2017 | 120w | Annie Vogelaar | 4

Zonder iets te zeggen schuift hij het volle bord naar zich toe. Ze kijkt naar hem. Hij prakt zijn aardappelen en groente met de jus net zolang tot er een dikke brij ontstaat. De gehaktbal hakt hij in kleine stukjes. Daarna stouwt hij het, licht voorover buigend, met grote scheppen naar binnen. Zijn mond half open en luidruchtig smakkend. Ze ziet het fijngemalen voedsel als een onherkenbare prut door zijn mond heen gaan. Er loopt wat langs zijn mondhoek naar beneden en blijft, zonder dat hij het merkt, in zijn lange baard hangen. Ze vindt het genoeg geweest en neemt een besluit. Varkens horen niet aan tafel. Ze kijkt naar de gietijzeren koekenpan die achter hem op het fornuis staat.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Annie Vogelaar of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »