Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen, Natuur

Feeëriek 2

5 mei 2017 | 120w | Nel Goudriaan | 9

In de ochtendzon staart een visser naar zijn hengel. Hij geniet van de stilte en het glinsterende water. Helemaal alleen met zijn gedachten komt hij volledig tot rust. Samen met libellen en waterjuffers. Al zou hij geen enkele vis vangen, hij is volmaakt gelukkig.

Plots kijkt hij op. Ziet hij iets drijven in de verte? Het water vertoont rimpels en er lijkt een geluid uit het voorwerp te komen. De visser staat op en pakt de verrekijker die hij altijd bij zich draagt. Hij gelooft zijn ogen niet, als hij een rieten tas ontwaart met daarin een huilende baby. Zonder aarzelen stapt hij het water in. Hij neemt het kind liefdevol in zijn armen. In de verte kleppert een ooievaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Nel Goudriaan of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »