De gehaktbal is een minderwaardige hap would-be vlees die zich meelijwekkend graag profileert als een culinair viersterren exemplaar steak.
Hij etaleert zich voor zichzelf onweerstaanbaar hongerig als een superieur wezen, in alles het neusje van de zalm, expert, feilloos en God weet wie en wat nog meer. Liefst doet hij dit bij in zijn scherpe ogen tekortkomingen van inferieure wezens die hij op een zeer doorzichtige wijze even van zijn uitmuntendheid wil en zal overtuigen.
Lezers met een scherpe blik doorzien echter meteen de goedkope en lachwekkende trucjes waarvan hij, och arme, gebruikmaakt.
Uit welke frustratie zijn profileringsdrang ontstond blijft, vooral voor hemzelf, een mysterie en verder maakt niemand er zich druk over.
Wat dan weer tot meer frustraties leidt.
Ewald Engelen er flink tussengenomen. Schurende ironie.