Vandaag vijfenveertig jaar geleden haalde ik mijn HBS-A-diploma.
Ik denk terug aan jou.
We waren stapelverliefd. Uren in ‘ons’ parkje, praten over alles en niets. En zoenen, natuurlijk, heel veel zoenen. Bellen vanuit een telefooncel, een hele avond voor een dubbeltje.
Die zomer ging het mis. Onverwacht ging ik met een ander op vakantie, mijn hormonen lieten die kans niet lopen.
Daarna veel spijt en tranen. Je maakte het uit. Terecht!
Het voorjaar daarna was mijn diploma-uitreiking. Jij wachtte bij het hek van de school, feliciteerde mij.
Daarna heb ik je nooit meer gezien.
Vandaag denk ik weer aan jou.
Wat, als? Zouden wij…?
Nee, er is geen ‘wij’ gekomen. Dat heb ik verpest.
Mij resten de herinneringen aan toen.
Recente reacties