De wereld zoemt om me heen.
Ik wil de gedachte van zonet graag afdenken maar waar ging die nou over.
Ik moet MOET daar achteraan, heel belangrijk. Dat was die echt.
Ooow wat draait mijn hoofd. Hersens in de superachtbaan. Niet overgeven niet overgeven, straks is ’t beter. Slingertje is weer in het land en we gaan rechtsom in de vortex drrrrraaien maar. O mooie oogjes sta nou eens stil dan kan ik mij bekijken.
Maar ik krijg er nog wel wat wijsheid uit hoor:
Er zit een druppel in de fles.
Er zit een fles in mij.
Ik ben een volgezopen bes in een opgezopen slijterij.
Iknever, jenever, hijnever, wijnever jullienever en zijneveren mee.
Ik neem er nog een.
@Berdien: mooi, van binnenuit beschreven.ik snap alleen de zin “Dat was die echt” niet goed.
Was écht héél belangrijk die ontsnapte gedachte.
Vette kater! Lang geleden…
Zoveel actie tussen twee oren… Mooie invalshoek! Met jouw manier van schrijven geef je het gejaagde van de gedachten treffend weer.