Column, Communicatie, Maatschappij

De mens wikt…

28 augustus 2017 | 120w | lisette | 6 |

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

•   6 De moeite waard?
    Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!

soortgelijke stukjes

De laatste mens
Een gewaarschuwd mens telt voor twee
We gaan verhuizen
Mens 2.0
Mens

27 reacties

• Op 28 aug 2017 om 16:04 schreef nancy B het volgende (20w):

  Wat ben ik blij dat dit onlangs bij mijn moeder en schoonmoeder heel anders verliep en we wel inspraak hadden.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 16:18 schreef Ton Badhemd het volgende (9w):

  Hoi Lisette, wat een kil beleid! Wel mooi verwoord!

  
  

• Op 28 aug 2017 om 16:57 schreef Levja het volgende (5w):

  Het moeilijke zelfbeschikkingsrecht aangekaart. Knap

  
  

• Op 28 aug 2017 om 17:03 schreef Lisette het volgende (53w):

  @Nancy: bij mijn eigen ouders is het ook beter verlopen, maar ik heb wel het idee dat je redelijk mondig moet zijn, zowel de patiënt als de direct betrokkenen.
  @Ton: kil ja, het juiste woord, in een fase waarin empathie de boventoon zou moeten voeren.
  @Levja: dank, voelt als een groot compliment.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 17:49 schreef Joop het volgende (32w):

  Niemand hoeft te lijden in Nederland. We prutsen vaak hier te lande maar dit is in elk geval voor elkaar. Met de discussie over zelfbeschikking heeft dit niets van doen, beste Levja.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 17:53 schreef Levja het volgende (15w):

  Het recht van eigen mening heeft gelukkig iedereen @Joop. Een groot goed, vind je niet?

  
  

• Op 28 aug 2017 om 18:19 schreef Joop het volgende (51w):

  Lisette beschrijft hier lichamelijk lijden en dat doet ze goed. De zelfbeschikkingsdiscussie gaat over geestelijke lijden en die discussie gaat nog wel even door.
  Het ziekenhuis is achterlijk qua beleid. Gewoon een ander ziekenhuis kiezen, dat is niet ongewoon in Nederland. Niemand hoeft lichamelijk te lijden, dat is een geregeld recht.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 18:28 schreef Levja het volgende (23w):

  @Joop: Gaat zelfbeschikking niet over om over het eigen lichaam en leven te beslissen? En voor alle duidelijkheid, ik gaf Lisette een compliment.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 20:02 schreef keesleeuw het volgende (27w):

  Lastige thematiek, Lisette. Goed beschreven. De eerste zin lijkt me een goed statement om nog eens over te denken. Misschien zit er wel heel veel waars in.

  
  

• Op 28 aug 2017 om 21:37 schreef lisette het volgende (39w):

  @Frank: ik heb geprobeerd het antwoord zelf te vinden, maar dat is me niet gelukt. Dus dan maar aan jou de vraag: waarom heeft mijn stukje van deze week een zwart ipv een rood hartje?
  Ik hoor het graag!

  
  

• Op 28 aug 2017 om 21:50 schreef Lisette het volgende (102w):

  @Joop en @Levja: wat een interessante discussie ontstaat er tussen jullie. Ik had het compliment gehoord hoor, Levja! En Joop: het zelfbeschikkingsrecht is naar mijn idee ook het recht om te kiezen voor je eigen einde, of het nu lichamelijk of geestelijk uitzichtloos is. Het gaat er om wie die uitzichtloosheid mag bepalen, en er conclusies aan mag verbinden.
  Van ziekenhuis veranderen was in dit geval echt geen optie meer, wellicht had die verhuizing haar einde wel bespoedigd. Inmiddels is ze overleden, na wederom een nare discussie over het beleid over de pijnmedicatie. De betrokken familieleden zijn naar mijn idee nodeloos geschoffeerd.

  
  

• Op 29 aug 2017 om 7:10 schreef Hadeke het volgende (34w):

  Hallo Lisette m.b.t. het zwarte hartje. Je hebt denk ik niet aangegeven dat dit een thema verhaal. Normaal staat die automatisch op ‘ja’. Even naar bewerken gaan en juiste optie onderin kiezen.

  
  

• Op 29 aug 2017 om 7:15 schreef lisette het volgende (11w):

  @Hadeke: dankjewel voor je vroege tip, klopt inderdaad, en inmiddels aangepast!

  
  

• Op 29 aug 2017 om 8:42 schreef Hadeke het volgende (11w):

  Het zou jammer zijn als het niet in het thema meegaat.

  
  

• Op 29 aug 2017 om 10:19 schreef Lisette het volgende (11w):

  @Hadeke: dat beschouw ik als een verbaal hartje, dank je wel!

  
  

• Op 29 aug 2017 om 13:29 schreef Lisette het volgende (21w):

  @keesleeuw: dank voor je reactie nog, en wat bedoel je precies n.a.v.mijn eerste regel over mijn indirecte betrokkenheid?

  
  

• Op 29 aug 2017 om 14:27 schreef Hadeke het volgende (14w):

  Verbaal en digitaal heb ik ‘m hier aan je verpand. (I’m the silent heartman.)

  
  

• Op 29 aug 2017 om 15:42 schreef Lisette het volgende (6w):

  @Hadeke: I hear you whispering, thanks

  
  

• Op 29 aug 2017 om 16:37 schreef keesleeuw het volgende (21w):

  @ Lisette ik bedoelde regel 1 en 2. Niet direct betrokken voelen en daardoor beter kunnen zien. Ik denk dat dit vaak waar is.

  
  

• Op 29 aug 2017 om 17:53 schreef Lisette het volgende (26w):

  @keesleeuw: ik snap je, voor mij is het ook goed om me dat vaker te realiseren, want ik ben te vaak wel uit op mijn gelijk…

  
  

• Op 30 aug 2017 om 12:29 schreef Mien het volgende (29w):

  Lijden is altijd een last, maar heeft ook functie, tot op zekere hoogte. Maar daar is lang niet iedereen het over eens. Beschikken wordt dan zwikken. Een lastig dilemma.

  
  

• Op 30 aug 2017 om 15:07 schreef Lisette het volgende (17w):

  @Mien: beschikken wordt zwikken, mooi gezegd. Het blijft een zware gang, die dus soms onnodig wordt verzwaard.

  
  

• Op 30 aug 2017 om 15:24 schreef Han Maas het volgende (13w):

  @Lisette. Wrang en toch mooi!

  hoog bejaard – hoogbejaard
  hoe lang – hoelang

  
  

• Op 30 aug 2017 om 15:35 schreef Mien het volgende (2w):

  Eens Lisette.

  
  

• Op 30 aug 2017 om 19:48 schreef lisette het volgende (13w):

  @Han: dank voor je compliment en je taalkundige tips, ik heb ze verwerkt.

  
  

• Op 03 sep 2017 om 20:44 schreef Marie van Overloon het volgende (26w):

  Lisette, je schrijft over de moeilijkste stap in ons leven. Iemand dan bijstaan is onze morele plicht, is mijn gevoel. Je geeft het dilemma duidelijk weer.

  
  

• Op 03 sep 2017 om 20:50 schreef Lisette het volgende (16w):

  @Marie: eens, de moeilijkste stap verdient als enige antwoord onze nabijheid. Verder dank voor je compliment.

  
  

Reageren