Rechtstreeks naar kantoor gereden zonder eerst mijn werkspullen thuis op te halen. De receptioniste vertelde dat Alina de klant al had opgevangen.
Ik voegde me bij het gesprek en verontschuldigde me dat ik zo laat was. In een uurtje tijd hadden we genoeg ideeën voor zijn nieuwe campagne, zodat hij helemaal in zijn nopjes de deur uit ging.
Met een steelse blik fluisterde Alina me toe: ‘We zijn een goed team.’
‘Ik wil weten wat er gisteravond gebeurd is, Alina.’
‘Kom vanavond maar langs,’ zei ze sussend.
Mijn laptop lag thuis en ik had verder geen afspraken meer vandaag. Geen reden om hier nog langer te blijven.
Toen ik thuis kwam, zag ik dat de voordeur op een kier stond.
Een cliffhanger die om deel zeven vraagt. Uit ging = uitging, thuis kwam = thuiskwam.
Te scheutig met spaties. Dank je wel, Ewald.
Robbedoes, als je een account aanmaakt, wordt je na ± 15 stukjes tot ‘veelschrijver’ gepromoveerd en kun je verbeteringen/veranderingen in geplaatste stukjes aanbrengen.
Hè get, en nu….
Ik heb me in je vorige delen even ingelezen in het fenomeen ‘Alina’. Een vrouw met een plan. Door je schrijfwijze trek je me mee het verhaal in. Ik heb nu al medelijden met Willem, iets zegt me dat Alina veel voor hem en de firma in petto heeft.
Heel spannend, ik kijk uit naar het vervolg.
Alina blijkt meer dan een Mata Hari te zijn. Ze walst over Willem heen.
Dank jullie wel voor de reacties. Dat werkte zo motiverend dat het vervolg er zo aankomt.
@Robbedoes. Ik zou al allang klaar zijn met Alina. Goed stukje.
@Robbedoes. Tikfoutje, excuus. Moet zijn ‘allang’.
Dank je, Han. Die spaties kruipen bij mij ook overal tussen