Ik stroop het witte hok af en plaats letters langs zijn omtrek. De letters moeten wel precies passen. Daar ligt de uitdaging. Voor mij een peulenschil. Ook al heb ik nog nooit eerder getracht dit voor elkaar te krijgen, het moet gezegd, het gaat me best goed af. Aan het einde van de zin wordt het soms wel lastig. Ik merk dan dat ik mijn complete trucendoos moet opentrekken. De lijn komt altijd dichterbij dan ik denk. Voor je het weet is het blanco weer gevuld. Ik moet nu veel ingewikkelde woorden verzinnen, want het resterend wit in het vak is enorm. Regelvullend haast. Een vrachtwagenautobandventieldopjesreparatiemagazijnchef is gewenst. Met zijn groenezeepschoonmaakfobiebehandeling
kan hij witteboordencriminaliteitsonregelmatigheidstoestanden doeltreffend geriatrischintramuraaltechnischgenetischimmobiel beroepsmatiginductiegevoelig onlosmakelijkmortaalverbindend vakkundigstraightrechtljnig woordbinnenlijntjesblijvendmaken.
Hoe krijg je het verzonnen.
Ik krijg opnieuw de kriebels en zie nu ook de bruine randjes van dit reactievlak op me afkomen. Grlukkig hoef ik dit vlak niet volledig te vullen. Nood breekt fantasiewetten Levja.
Geen woord te veel!