Schrijf mee!
« »

Liefde, Maatschappij

Aan handen en voeten gebonden(9)

14 mei 2017 | 120w | arjan van essen | 1

Wouter probeert de opkomende paniek te onderdrukken, mompelt tegen Margreeth: ‘Ik moet even achter iemand aan’
Hij beent zo langzaam mogelijk naar buiten.
De auto van Veronique is weg.
Hij aarzelt even, pakt dan zijn mobiel en verzendt een tekst die hij eerder schreef:

Om wat er niet is.
Met mijn hoofd
mijn hart bedwongen,
om wat er mist.
Meestal regeert
mijn hoofd.
Soms mijn hart.
Of beiden zitten dicht.
Dan trekt mijn huid,
kriebelt en jeukt,
om wat er mist.
En ja, ik weet het.
Alle antwoorden,
als een meerkeuze
voorbijgekomen.
Allemaal fout
Toch weet en voel ik,
Drie woorden volstaan.
Om achter mijn
fantoompijn
aan te gaan.

Na een minuut, die een eeuw duurt, verschijnt: ‘Ik wil je’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van arjan van essen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »