Zie ginds ligt de rover gespreid op het strand
hij staart naar zijn boot en een staf in zijn hand
hoe waait daar zijn mijter pardoes in zijn baard
ik trok deze schijter alras van zijn paard.
Zie ginds liggen knechten verspreid op het strand
ze waren gekleurd maar nu zijn ze verbrand
een roe was hun wapen dat voelde ik goed
ik gaf ze een vuurtje en toen werd het roet.
Zie ginds liggen zakken van juten en touw
ik zie iets bewegen en open ze gauw
tien huilende kleintjes die haal ik eruit
die zaten erin en die dienden als buit.
Dus kinderen blijf bij je huis en je haard
vertrouw nooit en nimmer een mijter en baard!
Ik zie het helemaal voor me, die verdwaasd kijkende Sint en de Pieten. Leuk! Dat van die zak doet me denken aan een verhaal van een kennis van me. Zij was als driejarige(!) door Sinterklaas die op bezoek was echt in de zak mee naar buiten genomen. Haar erg jonge ouders (haar moeder was pas 19) moesten er erg om lachen, omdat de kleine het uitschreeuwde van angst. Ze heeft nog jaren angst voor sinterklaas gehad, zelfs toen ze al volwassen was en zelf een kind had. Onbegrijpelijk hoe iemand zoiets een kind kan aandoen. Toen ik dat verhaal hoorde, liepen de rillingen over mijn rug.
Mooi mallotig.
Het ritme zit er goed in, VmetdeVork.
Hier zijn we diep in ons hart toch allemaal bang voor, stiekem verklede Sint en Pieten!