Hoe ervaart een fictief persoon tijd?
Als ik bijvoorbeeld een vampier de polka laat dansen en in het daaropvolgende verhaaltje vertel dat hij een maand daarna iemand in zijn nek bijt, hoe ervaart hij dan die tussentijd.
Stel dat tussen die verhaaltjes een week zit dan ervaart de schrijver die tussentijd als een week.
De klok en de kalender zijn het slot en de cel die hem gevangen houden.
Maar beschrijft de schrijver binnen één week, één maand, hoe is dat dan voor een personage?
Ik denk dat de vampier die tussentijd pas ervaart als de schrijver besluit dat het zo moet zijn.
Hij denkt dat het een maand is maar het voelt als een week.
Zo ervaar ik tijd.
VmetdeVork, ik zit te stuiteren in mijn stoel en tegelijkertijd sta ik perplex. Ik weet niet beter of VmetdeVork uit zich slechts in dicht en in rijm en nu dit: VmetdeVork mijmert, overdenkt en filosofeert!
Blijf vooral dichten, VmetdeVork én filosoferen! Een heel dik hart!
ff:
in het daaropvolgende verhaaltje vertel dat hij =
in het daaropvolgende verhaaltje vertelT dat hij .
Filosofisch aandoende kronkelredenering. Grappig.
Gr. +<3,
Chris
Broeders,
Bedank voor uw raad en daad! Zo, nu eerst een kopje T.
Interessante overdenking, V.
Wat een leuke gedachtegang. Zo kun je je dus goed inleven in je personage. Als ik verder denk dan zou je als schrijver in gesprek kunnen gaan met je personage.
Nee, niet waar, het moet zijn: verteL.
Leuk, broeder Vork!
En Lousjekoesje heeft gelijk. Het moet zijn vertel, niet vertelt! Want er staat: "als ik … het daaropvolgende verhaaltje vertel"
@Vilosoof met de Vork: tijd is iets geweldigs. En jouw bedenkingen daarbij ook.
Mijn personages hebben ook altijd iets met tijd. Vervelend, omdat ze altijd een verleden, een heden en een toekomst hebben… En zo komt het dat ik nooit gedaan krijg met schrijven want de tijd loopt altijd maar door en door en door en door en door, soms vooruit en soms achteruit.
De tijd staat alleen maar stil als er niet geschreven wordt.
Grappige fIKtie! Hartje.
Broeders, Zusters en Mien,
Ik vertel graag. Omdat ik geloof dat het tijdsbesef wat ik heb een soort programma is, kan ik experimenteren met tijd in verhalen. Hier ben ik al langer mee bezig.
Ook twijfel ik vaak over fictie. De aarde zelf is een orgaan denk ik. Maar de wereld die we ervaren op aarde is gevormd, gemaakt.
Mien kwam met het woord fIKtie. Als Mien het niet had bedacht dan was ik er zelf mee aan de haal gegaan. Waar zit de Ik in de fictie?
Ik zou het willen omdraaien. Waar zit de fictie in ik? Allemaal breinsoep. Maar het smaakt uitstekend.
Een fascinerende overweging, BroederVork.
Met veel interesse gelezen.
… Tijd is zo rekbaar
Een interessante vraag die je stelt! 120w waarover ik langer dan 120sec zit te denken.
de klok en de kalender zijn het slot = een prachtige zin.
de macht van de schrijver is dat hij of zij de tijd naar zijn of haar hand kan zetten.