De lichten gaan aan en op de achtergrond begint de muziek te spelen.
“Is het al zo laat?”
“Nee Rein, maar het is woensdag.”
“O ja”, kreunt buurman. “Kinderfeestjes.”
Hij rent naar binnen en bindt, zoals alle Baanbewoners dat iedere dag doen, zijn huisraad vast.
“Denk je om de keukenkastjes?!”, roep ik hem plagend na.
(Hij was ze gisteren vergeten op slot te zetten. Nadat alle gasten vertrokken waren, constateerde hij dat zijn conische huisje bijna total-loss was. Hij is tot diep in de nacht met opruimen bezig geweest…)
“Ha, ha. Nee hoor, grapjas. Komt goed.”
Zolang mijn anti-kraakkegel bestookt wordt met bowlingballen, trek ik me, met mijn e-readertje, terug in het pikdonkere achtertuintje aan het einde van de goot.
Deze week leer ik meer over bowlen dan in mijn hele leven.
? Leven de baanbewoners in een bowlingzaal? Zijn het mensen of muizen?
Ze passen in ieder geval in de kegels, verder is het aan jou ?
@Alice. Heel apart stukje! Leuk.
Prachtig kegelsprookje!
Marie en Hans, dank voor het lezen en jullie reactie.
Een verhaaltje vol fantasie, Alice.
Met plezier gelezen.
Dank je Nel. Het wilde niet 123 lukken met ‘kegel’. Toen de zaak van een andere kant bekeken en soms doet zo’n andere invalshoek mij goed. In ieder geval ontstaat er dan toch iets dat ik goed genoeg vind om te delen op 120w.
Leuk stukje, Alice!
Voor het geval mensen misschien denken dat er blauwtjes in die kegels wonen. Nee, het zijn géén blauwtjes!
Blijft vo0or mij beetje geheimzinnig stukje!