De spreker bevochtigde zijn lippen en zette zijn betoog voort:
‘Geachte aanwezigen,
Ik sluit mijn lezing af en wil u allereerst bedanken voor uw belangstelling. U bent exclusief. Belangstellenden zijn in groten getale weggebleven. Eerst waren er zesenvijftig mensen. Na de pauze met koffie en gebak bleven er zestien over. Acht paren, wanneer ik het als bioloog bekijk. Samen met boekhandel Quirijnsche heb ik besloten om elk paar een gesigneerd exemplaar van mijn boek ‘Flora en Fauna van Suriname’ gratis te overhandigen. Het is een grootformaat boek van achthonderd pagina’s, rijk geïllustreerd. Subsidies van Nederland en Suriname hebben deze uitgave mogelijk gemaakt. Ondanks die subsidies bedraagt de winkelprijs zeventig euro. Deze omslag lijkt me een waardige afsluiting van deze ochtend.’
Beste Chris,
Dit stukje heeft zeker iets, maar wringt pijnlijk tegelijkertijd.
De openingszin lijkt me volkomen overbodig en de slotzin vind ik niet bijster sterk.
Het themawoord wordt er op deze manier (naar mijn smaak) gekunsteld bijgesleept.
Maak er meer van. Een echte ‘C.P.Vincentius’ bijvoorbeeld.
Vriendelijke groet,
Ewald
Beste Ewald,
Natuurlijk ben jij ivm je hyperproductie op 120w automatisch hyperdeskundige. Dat ewr iets bij jou pijnlijk wringt kan ik me levendig voorstellen. Maar dat heeft m.i. minder met mijn stukje dan met Ewald te maken.
De openingszin is een ‘aanloopje’ , in retorische zin niet ongebruikelijk. Om onmiddellijk ad mediam res te gaan, vind ik in dit geval minder passend. Vandaar.
Er ziiten voldoende zinnen in, die des schrijvers zijn. En de zin met het themawoord een normale en goedlopende zin.
Gekunsteld wringen is daarom m.i. niet aan de orde. Je mag verder gaan met de chatachtige sessies waarmee je de reactieruimte domineert.
Met vriendelijke groet,
Chris
@Ewald, @C.P.V.: achter de commentaren van Ewald kan ik me, wat betreft het 120-woordenstukje ook niet scharen.
Wat betreft de commentaar op de commentaar begrijp ik niet goed waar het schoentje wringt. Als schoenen knellen kan het opluchten om ze uit te trekken, dat begrijp ik wel. Meestal doe ik dit wanneer ik thuis ben.
Niemand is perfect. Schoenenmakers al evenmin.
Beste Chris,
Dom natuurlijk dat ik zomaar mijn mening heb gegeven. Excuses, zal niet meer gebeuren.
Over hyperproductie: ik plaats één á twee stukjes per dag. Omdat er dagen zijn dat anderen niet tot nauwelijks iets plaatsen (donderdag t/m zondag), lijkt het misschien dat ik het ene na het andere stukje plaats.
Verder, wat het ‘chatten’ betreft; met een handjevol mensen heb ik nu en dan een wat uitgebreider contact. Voor jou is dat kennelijk problematisch.
Bedankt trouwens dat jij mij tot hyperdeskundig hebt gepromoveerd. Ik wist dat tot hedenochtend nog niet.
Vriendelijke groet,
Ewald
@Nele, @CPV, wat het stukje van CPV betreft verwoordde ik alleen een persoonlijk gevoel, dat het bij mij opriep.
Ik pretendeer zeker niet de wijsheid in pacht te hebben.
CPJ hoeft verder niet bang te zijn, dat ik mij nog persoonlijk tot hem wend. Hartjes zal ik hem echter niet onthouden.
Fijne dag,
Ewald
Originele invulling, Chris, van het weekthema.
Hartje
Beste Chris,
Tóch nog één aanvullende reactie, in reactie op jouw eigen woorden: De openingszin is een ‘aanloopje’ , in retorische zin niet ongebruikelijk. Om onmiddellijk ad mediam res te gaan, vind ik in dit geval minder passend. Vandaar.
Zojuist heb ik je website bezocht. Daar heb je vanmorgen om 08.08 uur hetzelfde stukje geplaatst, echter zónder de, door jou zo verdedigde de openingszin.
Mijn wenkbrauwen gaan omhoog.
Groet, Ewald
Hou ze omhoog!
Hé, toch maar bij nader inzien je website aangepast?
Ja, zo hou ik ze inderdaad omhoog.
Och, als dat het enige is wat je om hoog kunt houden!
Beste Chris,
Kun je ook uitleggen waarom je zo ontzettend geërgerd reageert?
Ik krijg ook wel eens de opmerking dat een bepaalde zin overbodig is, naar iemands smaak. Vervolgens doe ik daar dan iets mee, of juist niet. Die keus is aan mij.
Jij reageert daarentegen als door een adder gebeten. Waarom begrijp ik echt niet.
Groet, Ewald
p.s. Je laatste reactie is wel erg kleinzielig en verwacht ik niet van iemand die zich ‘schrijver’ noemt. Bovendien lap je hiermee huisregel 4 aan z’n laars.
Voor de goede orde tenslotte, de Latijnse uitdrukking is niet ‘ad mediam res,’ maar ‘in medias res.’ Ook is het niet ‘wat je om hoog…’, maar ‘dat je omhoog….’
Als hyperdeskundige weet ik dat namelijk.
Ik heb weer genoten van je hilarische fantasie, al moet ik zeggen dat ik vooral het eerste stukje zeer vermakelijke vond. Lekker Vincentiaans, zoals ik je ken!
Beste Ewald,
Als totaal ondeskundige kan ik alleen maar lachen.
” Ook is het niet ‘wat je om hoog…’, maar ‘dat je omhoog….’”
Betreft het hier je wenkbrauwen?
Huisregel 4? Hier lijkt mij eerder Regel 1222 van toepassing, speciaal paragraaf 321, lid 14 en lid 16. Die blijven voor mij overeind staan.
Hoe ik als schrijver ben, kun je afmeten aan wat ik als schrijver produceer. Of ik privé een strontvervelende gedegeneerde kwal , of een engelachtige altruïst doet er naar mijn idee beduidend minder toe.
Als Nel naar mij reageert n.a.v. bovenstaande , hoef jij niet per se op de reactie van Nele te reageren. Dat is nou precies het soort “chatten” wat ik bedoel.
Als altijd,
met vriendelijke groet,
Chris
Beste Irma,
Mooi dat het stukje is aangekomen zoals ik het heb bedoeld.
Maak er een mooi weekeinde van,
Chris
Beste Nel,
De omslag in het denken, het staat er helder verwoord. Goed dat je daar net zo over denkt.
met vriendelijke groet,
Chris
Beste Chris,
Aangezien Nele schrijft: ‘@Ewald, @Chris…’ is de boodschap overduidelijk niet alleen aan jou gericht.
Zullen wij elkaar verder gewoon vrij laten, om wel of niet te reageren op wie of wat wij willen?
Een vriendelijke groet terug,
Ewald
Broeder Vincentius,
Eerlijk gezegd ben ik na de koffie met gebak naar een andere lezing gegaan over miserabele sprookjes…..
Beste VmetdeVork,
Ach, als je uitgelezen ben op de uitgelezen miserabele sprookjes, kun je altijd nog terecht op Literair Werk voor een goed gedicht.
Mooi weekeinde!
Chris
Beste Chris,
Je reageerde aldus op mijn stukje (waarvoor dank):
Maar nu raast die lieve meid de wanhoop voorbij —Vind ik een rare zin. het hoeft niet meteen een daverend eclou te hebbe, maar dit ontbeert de nodige richting.
met vriendelijke groet,
Chris
Mijn reactie:
Ach Chris,
Ik ga die zin niet uitleggen.
Het – hebbeN – Met
Met even vriendelijke groet,
Maar ondertussen zoek ik me rot naar de betekenis van “eclou”. Dat ligt natuurlijk aan mij. Wil je me helpen? Dank