Lijm is niet meer wat het geweest is. Als het al überhaupt was. Vroeg of laat laat het altijd los. Tegenwoordig meer vroeg dan laat. Waarom? Economisch principe. Geld moet rollen. Zit sowieso nooit vastgeplakt. Behalve op banken, maar nooit in portemonnees.
De keuze is reuze. De tijd van witte vingerplak, blauwe Bisonkit en rode Velpon ligt alweer jaren achter ons. En wat te denken van die okergeel doorzichtig slijmerige waterlijm met roze schenktuit. Waar je met veel moeite het immer verstopte spleetje moest vrij peuteren.
Nee, nu moet het in twee seconden gebeurd zijn. Hechten voor de eeuwigheid. Nou mooi niet. En dan tot slot, toch nog even vermelden. De witte boetseerlijm. Rollijm. Waarvan het papier altijd scheurt. Prutt.
Pritt? wie is er niet groot mee geworden?
Logisch vervolg op mijn eerdere stukje.
Gr.+ <3,
Chris
Tja. Ben nu eenmaal toch meer een schrijver dan lezer. Blij dat het wel aansluit. Qua gebruik van lijm in dit geval meer dan toepasselijk.