Weldadig! We huurden een stacaravan op een camping in de Provence. Leven als God in Frankrijk zoals God zelf het leven én Frankrijk bedoeld moet hebben. Heerlijk weertje, wijn en kaas, eeuwenoud stadje, karakteristieke Bar-Tabac, uren converseren met de buurman over Molière, Brassens of Gainsbourg,… Jongens toch!
’s Zaterdags aan de receptie: “Est-ce que vous avez een pingpongtafel?” Koude rillingen… Mijn blik twijfelde angstig richting toegangspoort. Een file campers, plooiwagens, caravans en overladen fietsen formeerde de invasie.
Holland liep weer leeg en la douce France vol.
In het zwembad, de cafetaria en zelfs het sanitair benadrukten die nuchtere rookworstvreters luidruchtig hun aanwezigheid. De oase van rust transformeerde op slag in een poel des verderfs.
God verplaatste zijn tent naar Moldavië.
Super slotzin. Eind goed al goed. Volgens mij heeft God allang Europa verlaten. Alle continenten? Misschien nog op wat stille eiland in de oceaan.
Diezelfde God schonk ons een talenknobbel: ‘Est-ce que vous avez een pingpongtafel?’
@buitenboek, ik neem de vrijheid enige kritische tonen te laten horen. Wijn en kaas om Frankrijk aan te duiden vind ik een cliché. Dan geloof ik niet dat een Nederlander de lastige constructie: est-ce que vous avez kan uitspreken om met een pingpongtafel te eindigen. [Mijn blik twijfelde angstig]: m.i. kun je je blik noch sturen nog zien. En is een poel van verderf niet over de top?
Lief Buitenboek,
Vandaag heb ik een geweldig verhaaltje gelezen over god in Frankrijk. Helaas knoeide ik met mijn snert en kon het einde niet meer lezen…..
@Buitenboek
Ik vind het een leuk stuk met clichĂ«s en al. De “poel des verderfs” werkt op mijn lachspieren en de slotzin vind ik geweldig!
Beste Mili,
Je hebt waarschijnlijk gelijk, maar wat kan ik het helpen als God Frankrijk inderdaad zo bedoeld heeft?
Tres bien!
Leuke parodie!
Wees blij dat de rookworstvreters nog nuchter waren. Het kan nog erger!
Er mogen dan, zoals hierboven, clichés in staan, juist daardoor vind ik het een vermakelijk stukje. Leuk geschreven. In mijn beste frans: Chapeau
Geinig stukje. Vooral het deskundig verkrachten van de Franse taal is herkenbaar.
Maar het joie de vivre, daar gaat ’t om!
Met vriendelijke groet + hartje,
Chris
Merci beaucoup pour les opbeurende commentaren!