Gisteren zei ik het ineens. Tijdens een familiedag. Vervolgens zweeg ik in alle talen. De stilte was voelbaar. Ik zag alle ogen op mij gericht. Die ogen zeiden, zou ze het nu onthullen? Zich niet langer in stilzwijgen hullen?
In eerste instantie schrok ik ook van mijn uitspraak. Een blootlegging, zelfs voor mij.
Natuurlijk had ik alle eerdere hints begrepen. Had ik weer iemand in mijn leven? Was ik daarom zo stralend? Alle vragen had ik steeds weerlegd met geduld is een schone zaak. Mijn tijd, mijn ontsluiering volgt. Later.
Mijn omslag had wel met tijd te maken, maar dan anders. Gisteren zei ik het voor het eerst. Twintig zestien. Tot nu toe altijd voluit tweeduizend en dan het jaartal.
« Een onverwacht einde
Foutje »
« Een onverwacht einde Foutje »
Communicatie, Familie, Liefde, Mensen
Ommekeer
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Levja of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
10 reacties
Reageren
« Een onverwacht einde Foutje »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cellofaan)
Reacties
- Cora Leek: @Voor die meisjes smelt je, heel begrijpelijk en herkenbaar.
- Cora Leek: @berdien, echte, voelbare post krijgen is nog altijd heerlijk. Daar moet je meer moeite voor doen.
- Han Maas: @Ewald. Ja, daar moet ik hard over nadenken…
- Cora Leek: @Han, dank. Tekst aangepast.
- Ewald Hagedorn: Dat zou een leuke serie worden, Han. De qn’er lijkt me lastig trouwens.
- Han Maas: @Cora. Mooi ‘schilderijtje’. Daar tussen – daartussen
- Han Maas: @Ewald. Dank je. Ik ga door tot en met de z.
- Cora Leek: Ik wil jou natuurlijk graag meenemen, Hadeke. Ik heb de tekst aangepast. Grappig wat je zei over mijn...
- hadeke: Mooi opgebouwd verhaal, dat blijft staan tot het eind.
- Hadeke: Ik had het verhaal al ‘gehart’, maar ben ook even de feiten gaan checken. Inderdaad niet haar...
- Hadeke: Mooie schets. ‘begeef’ in de laatste zin valt voor mij wat uit de toon bij de woordkeus in de...
- Ewald Hagedorn: @Han. Leuk gevonden, de an’er. Na de bn’er is het wachten nog op de cn’er om het...
- Han Maas: @Lisette. Ik zie dat je het gedeeltelijk hebt aangepast. Beter zo.
- lisette: @Han: eens wat betreft André van Duin, hij geeft een vergelijkbare gebronste stem. De indeling wil ik zo...
- Ewald Hagedorn: Dank je wel, Levja.
Recent
- Tien dagen Spitsbergen
- Hoekje
- Sex probleemvorm van aanraking
- De AN’er
- Vasthoudend
- Onbekende
- Nostalgische schat
- Nieuwe eenzaamheid
- Sprakeloos
- De falende gemeente Amsterdam en de ‘puppyknuffelende’ studenten
Wat een leuk stukje. Was erg benieuwd waar dit naar toe moest. Haha, helemaal goed!
Haha, die is leuk en onverwacht, Levja!
Dank je Nel. En nog waar ook. Ik heb tot zondag altijd tweeduizend gezegd en ineens zei ik twintig.
Dank je Irma. Ik dacht je al een antwoord te hebben gegeven, maar niet zichtbaar dus. Overigens heb ik vaak moeite om mijn reactie te plaatsen. Of dan is het ineens dubbel, wordt er aangegeven. Voor mij een raadsel….
Héél verrassend. En eerlijk: nog nooit bij stilgestaan! Dus doel bereikt, niet?
Dank je buitenboek. Nou, het verbaasde mij dus zelf ook. Vandaar.
Ik verwachtte een sappiger onthulling, maar zo’n kleine omslag kan ook betekenisvol zijn natuurlijk. Ik zeg ook altijd tweeduizend, nooit over nagedacht (tot nu dus).
Het kan iets regionaal zijn, maar “voluit tweeduizend” vind ik raar klinken, moet het niet “tweeduizend voluit” zijn?
Dat hoopte mijn gehoor in eerste instantie ook Hekate. Dat maakte het voor mij dubbel grappig. Ik had het stukje al hardop gelezen en nu net weer. Juist eerst voluit geeft mijns inziens de verbazing beter weer.
Zuster Levja,
Leuke opbouw naar een koude douche. Als kameleon pas ik tweeduizend zestien en 20 16 altijd aan. Dit ligt aan de situatie, persoon en de stemming.
Hartelijk dank VmetdeVork. Ik had nog niet eerder 20 16 gezegd …