Gisteren zei ik het ineens. Tijdens een familiedag. Vervolgens zweeg ik in alle talen. De stilte was voelbaar. Ik zag alle ogen op mij gericht. Die ogen zeiden, zou ze het nu onthullen? Zich niet langer in stilzwijgen hullen?
In eerste instantie schrok ik ook van mijn uitspraak. Een blootlegging, zelfs voor mij.
Natuurlijk had ik alle eerdere hints begrepen. Had ik weer iemand in mijn leven? Was ik daarom zo stralend? Alle vragen had ik steeds weerlegd met geduld is een schone zaak. Mijn tijd, mijn ontsluiering volgt. Later.
Mijn omslag had wel met tijd te maken, maar dan anders. Gisteren zei ik het voor het eerst. Twintig zestien. Tot nu toe altijd voluit tweeduizend en dan het jaartal.
« Een onverwacht einde
Foutje »
« Een onverwacht einde Foutje »
Communicatie, Familie, Liefde, Mensen
Ommekeer
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Levja of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
10 reacties
Reageren
« Een onverwacht einde Foutje »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Signaal)
Reacties
- Ewald Hagedorn: ☺
- Han Maas: @Ewald. Nee, Amsterdam-West.
- Ewald Hagedorn: @Han. En zijn verloofde? Laat me raden: uit America (L).
- Cesar Noordewier: @Han. Ja, ik heb van de nood een deugd gemaakt…
- Han Maas: @Ewald. Ik begrijp wat je bedoelt. Ik ken die tijd en situatie maar al te goed.
- Ewald Hagedorn: @Han. Ik bedoel het volgende: destijds waren bepaalde delen van het centrum, bijvoorbeeld rond de...
- Han Maas: @Ewald. Nou… nu rijden ze rond op scooters en spreken op bepaalde plekken af. Maak je er melding van...
- Han Maas: @Ewald. De heer Vreeswijk is een weerloos slachtoffer van malafide praktijken.
- Ewald Hagedorn: @Han. @Nele. Zo ging het er tussen 1975 en 1995 aan toe in een bepaald gedeelte van de Amsterdamse...
- Ewald Hagedorn: @Han. Dat is wel heel kort dag. Hoe zit het met veertien dagen bedenktijd na telefonische verkoop?...
- N.D.D.: Ik heb het graag gelezen, Ewald. Twee boefjes…
- Han Maas: @Ewald. Een nare sfeer goed beschreven.
- Han Maas: @Cesar. Heel apart stukje.
- Han Maas: @Cesar. Ik ben het met je eens. Bedankt!
- Cesar Noordewier: @Han. Ik wist dat ik je misschien opscheepte met een enigszins lastige kwestie....
Recent
- tussen kunst en kwelling
- De tassenmaker
- De naakte aap omwikkelt steeds minder
- Martin de Marokijn
- De heer Vreeswijk krijgt een paasaanbieding
- Wonderen bestaan echt
- De heer Vreeswijk en de duurzaamheid
- Vreetkick
- Deal of geen deal
- Redenering geworden!
Wat een leuk stukje. Was erg benieuwd waar dit naar toe moest. Haha, helemaal goed!
Haha, die is leuk en onverwacht, Levja!
Dank je Nel. En nog waar ook. Ik heb tot zondag altijd tweeduizend gezegd en ineens zei ik twintig.
Dank je Irma. Ik dacht je al een antwoord te hebben gegeven, maar niet zichtbaar dus. Overigens heb ik vaak moeite om mijn reactie te plaatsen. Of dan is het ineens dubbel, wordt er aangegeven. Voor mij een raadsel….
Héél verrassend. En eerlijk: nog nooit bij stilgestaan! Dus doel bereikt, niet?
Dank je buitenboek. Nou, het verbaasde mij dus zelf ook. Vandaar.
Ik verwachtte een sappiger onthulling, maar zo’n kleine omslag kan ook betekenisvol zijn natuurlijk. Ik zeg ook altijd tweeduizend, nooit over nagedacht (tot nu dus).
Het kan iets regionaal zijn, maar “voluit tweeduizend” vind ik raar klinken, moet het niet “tweeduizend voluit” zijn?
Dat hoopte mijn gehoor in eerste instantie ook Hekate. Dat maakte het voor mij dubbel grappig. Ik had het stukje al hardop gelezen en nu net weer. Juist eerst voluit geeft mijns inziens de verbazing beter weer.
Zuster Levja,
Leuke opbouw naar een koude douche. Als kameleon pas ik tweeduizend zestien en 20 16 altijd aan. Dit ligt aan de situatie, persoon en de stemming.
Hartelijk dank VmetdeVork. Ik had nog niet eerder 20 16 gezegd …