Vanaf een stronk die uit het water van de drenkpoel steekt, corrigeert Sedertdien Korsvik in zijn hoedanigheid van dirigent de pad Allard van der Woestijne van ’s Gravenhage. Verheldering is hier op zijn plaats, vindt Sedertdien. Dat de norse vroedmeesterpad Allard commentaar heeft, moet natuurlijk kunnen. Maar dan het liefste ter zake doend commentaar! Uitschelden voor brulboei hoort daar niet bij. Als dirigent van het kikvorsenkoor in zijn eigen poel legt Sedertdien het met veel ongeduld uit: ‘Nee, blaaskaak! Ons orkest is geen blaaskapel, geen fanfare en geen dweilorkest. Wij zijn een har-mo-nie-or-kest, een symfonisch harmonie-orkest van veredelde kikvorsstemmen. Wij brengen Le Sacre du Printemps, maar met evenveel liefde de Radetzky Mars. Voor los gekwaak is bij ons geen plaats!’
Hilarisch stukje. Met plezier gelezen, Chris,
Klein puntje: ter zake doende commentaar > ter zake doend commentaar
Beste Nel Goudriaan,
Wanneer stukjes hilarisch bedoeld zijn en ook als hilarisch overkomen, heeft de schrijver zijn doel bereikt.
Bedankt voor je kleine correctie.
Met vriendelijke groet,
Chris
Broeder Vincentius,
Alsof ik er tussen zit met mijn gekwaak.
Ik zie een poel, midden in een donker woud waar het harmonieorkest repeteert. Allard was trouwens de collega. Een Hagenees.
Beste Veejmetde Vork,
Hagenezen, vooral als vroedmeesterpad, krjgen van mij altijd de plaats die ze verdienen. Dat is trouwens ook de mening van jonkheer Bijlaerdt van Velthoven, die ik onlangs bijna ontmoette op de Lange Poten.
Met vriendelijke groet,
Chris
Hilarisch! En die namen, waar haal je ze vandaan?
Beste Marlies Vaz Nunes,
De namen zijn ofwel woordomkeringen ofwel combinaties van namen in overlijdensadvertenties, of combinaties van beiden.
Mooi dat het stukje in de smaak viel!
Chris