Schrijf mee!
« »

Column, Familie

Mama

16 februari 2016 | 120w | Martina | 8

Alsof ik naar een slechte film kijk. De lichten zijn te fel, de geluiden te hard.
En jij ligt daar in een groot wit bed, met braaksel om je mond en een natte broek. Naast je een monitor met een alarm dat steeds snerpend afgaat. Naalden die in je bleke huid worden geprikt. Af en toe veeg ik voorzichtig je mond af en dep het zweet van je hoofd. Maar je kreunt dat ik je niet mag aanraken. Ik doe een paar stappen achteruit.
Een invasie van witte jassen dringt binnen als je bloeddruk ineens daalt. Vervolgens rijden ze je met spoed weg. Machteloos kijk ik je na, met mijn handen in de zakken. Mijn klamme vingers omklemmen je trouwring.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Martina of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

10 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »