Net geen twaalf en een half jaar, maar toch.
‘Hou je nog van me?’
‘Natuurlijk houd ik van je.’
De tafel die ik ’s morgens dek, het eten dat zij ’s avonds kookt. Ik de WC’s en de badkamer, zij de was.
Zaterdag samen op de bank. Film. Vaste afspraak. Alleen bij verjaardagen van vrienden en familie, wijken we daar van af.
‘Ik heb eens op het internet gekeken.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Hoe een relatie meandert.’
‘Ja.’
‘Zoals jij het zo graag omschrijft.’
‘En wat heb je gevonden?’
‘Glij-oever en stootoever.’
‘Ga verder,’ moedig ik aan.
‘Laat maar.’
Het is donker. Ik staar tegen het licht van de beeldscherm in. Glij-oever en stootoever. Het stroomt. Toch groeit het uit elkaar.
Broeder Hadeke,
Een goed verhaal.
Mooi verhaal!
Mooi.