Wat ik er allemaal niet uitkraamde. Ik kon het niet meer binnenhouden. Jouw vlucht, terwijl ik je vrij liet. Vrij in je werk. Jouw lust, jouw leven. Nooit een probleem van gemaakt. Herkenbaar. Als ik eenmaal aan het schrijven ben, vergeet ik ook alles om me heen.
Tot voor kort vertelde je me alles. Niet dat ik dit voor zoete koek slikte, maar ons motto was, leven en laten leven. Wij hadden getekend voor echt in de oprechtheid. Ineens keek je me niet meer recht aan, je praatte, je rook anders. Je was afwezig, zelfs als je bij me was.
Achteraf denk ik, wiens uitbraak was dit nu. Als liefde niet vrijgevig is, ben je dan ook niet een gevangene?
Beste Levja, wel een maar in de eerste zin lijkt 'binnenhouden' mij meer op z'n plaats dan 'binnen houden'.
Groet, Ewald
Inderdaad Ewald. Ik twijfelde tussen inhouden en binnenhouden. Het laatste vond ik zo vol staan. Ik ga wel aanpassen, want je hebt gelijk.
Mooi geschreven Levja
Dank je Gerda. Leuk je hier en op G+ weer te spreken en te zien. Alle goeds voor 2016 nog. Laat … Maar uit een warm hart.
Beste levja,
Mooi stukje!
Met vriendelijke groet plus hartje,
Chris
Hartelijk dank @ C.P. Vincentius. Zo goed als een jaar geen 120 woorden stukjes geschreven en zeker niet met het themawoord. Het was best weer even wennen.
mooi stukje Levja, over liefde die verloren gaat!
Dank je José, Gelukkig niet autobiografisch.
Leuk stukje, treffend geschreven, heel leuk weer eens wat van je te lezen, Levja
Dank je Dana. Insgelijks
Mooi geschreven, @Levja
Mijn dank @Nel. Terug van een jaartje weggeweest. Het was weer goed om te doen. Ik kom binnenkort weer meer lezen, hier.
Welkom terug, Levja
Goed weer hier te zijn, Frank en je te “zien”.
Geen verloren dochter, dus, ha ha