‘Er was een moment, in het begin, dat ik het woord ‘groupie’ in de kantlijn schreef. Ik dacht nog ‘nee, te zwaar’ dus het behandelplan heeft het niet gehaald. Maar dit. Nee, dit is niet te bevatten.’
Wouters beweegt geagiteerd met zijn smalle handen, afwisselend naar rechts en links. Vader en moeder in de ogen kijkend, maar niet te lang.
‘Uw dochters laatste woorden op Facebook, Twitter én Linked-in waren dus echt: ‘If I could I would. And now I can.’
En nu denkt u dat het laatste liedje van haar favoriete band, achterstevoren afgespeeld…’
De psychiater schudt heel licht zijn hoofd.
‘Zal ik het dossier van uw dochter dan maar sluiten en twee nieuwe openen? Samen of liever alleen?’
Sterk, maar ik moet wel weer even wennen. Ik heb een site!
Waar moet je aan wennen Peter?
Ik ga op je site kijken.
Erg, hé, maar soms verloopt het zo, ja.
Fan van je!
Hartje.
Dank je wel Buitenboek. Eensgelijk!
Da’s mooi!
Bijzonder verhaal, Niceway. Ik moest het wel een paar keer lezen om het te doorgronden.
Er blijven nog wel raadsels over.
Niceway,
Het is zo geschreven dat ik in de kamer van de zielenknijper aanwezig ben.
Alleen snap ik nog niet dat er van één dossier er twee gemaakt worden. Denk ze dat ze haar idool Is?
Dank je wel VmetdeVork. Het dossier van de dochter wordt gesloten en nu gaan de ouders in behandeling. Samen of ieder apart.