Hij hoorde bij de fÃan en die plunderde en slachtte
totdat een Ierse koning hem een nacht stond op te wachten
die had de fÃan nodig voor wat woede in de strijd
hij maaide met zijn grote zwaard maar raakte leven kwijt.
In de jaren zestig werd het zwaard geconserveerd
een kunstenaar die werd gevraagd en hij was zeer vereerd
hij mocht dus van dat grote zwaard een replica gaan maken
toch had hij beter niet dat mooie zwaard aan moeten raken.
De woede schoot vanuit het zwaard door heel zijn Ierse lijf
hij maaide dertig hoofden af en ook een hand of vijf
de garda heeft zijn ongeplande slachtpartij gestaakt
die replica heeft hij dus in de bajes afgemaakt.
FÃan: Tussen 800 en 900 hadden de Ieren bandeloze broederschappen die de “zonen des doods”werden genoemd. Ze werden gezien als de Ieren vóór de christelijke zendelingen die rondtrokken en onrust zaaide. Om het kort te houden: “In Ierland waren ze vergelijkbaar met Berserkers maar dan van de Ierse kant.”
Bron: Aan de rand van de wereld. Michael Pye.
Goed dat je het even uitlegt, VmetdeVork. Ik was al aan het zoeken. Hartje voor je zo herkenbare stijl.
En zo waande ik me even in vroegere tijden. Hoewel die soms weer verdacht dichtbij komen.
Ik heb een hartje aangeklikt Joost. Het was mooi en ook nog eens leerzaam! Dat er nog maar veel uit je Vork mag vloeien…