“Knabbel, ik heb je nog zo gezegd begin nu, straks ben je te laat. Nou zit je er zelf mee hoor!” Babbel kijkt nijdig naar haar maatje.
Knabbel altijd opgewekt, maar nu een beetje bedroefd: “Tuurlijk Babbel ik weet het. Je hebt me gewaarschuwd, maar wie had nu kunnen denken dat het al zo snel zo koud zou worden?”
“Daarom moet je als het nog warm is, niet praten met je maatjes in de zon maar aan het werk!” Babbel heeft er zo genoeg van, ze kan hem echt niet luchten of zien met zijn kinderlijk teleurgestelde gedrag!
En nu weer aankomen bij haar, vleien en hopen dat zij zijn probleem zal oplossen zeker!
Ze vindt zichzelf een slechte zendamateur!
@Marie. Leuk beeldend stukje Bedroeft moet zijn bedroefd. Vlijen vleien ( 'Naar de mond praten; een lastig (werk)woord, zo is in het gevlei komen weer met 'ei'. )
'Zo ontzettend', is wel heel erg ontzettend. Ik zou 'zo' schrijven.
Kijk nog even naar de komma's; zeker in de zin: maar wie had nu kunnen denken, dat het al zo snel zo koud zou worden?” De komma voor 'dat' hoort hier echt niet. Die in de titel zou ik ook weglaten.
@Marie. EXCUUS! Het is in het gevlij komen en niet gevlei, zoals ik uitlegde.
In ieder geval moet in jouw stukje, vlijen vleien zijn.
vooruit denken is ook voor mensen lastig!
Dank je Han.
Alles netjes geprobeerd te verbeteren.
Ik had eerst bedroefd, maar ik dacht omdat Kanbbel opgewekt is met een t. Moet ook bedroefd met een t. Fout dus.
Komma’s lastig hoor. Ik ga eens nalezen bij de Taalunie.
Heb nu een hoofdletter gebruikt om de komma’s te omzeilen (ook moeilijk woord toch niet omzijlen volgens Maurice de Hont?)
Dank voor je waardering en zo nauwkeurig lezen!
Ja, José, zeker als we alles keurig zouden overdenken gaat er nooit iets mis. Maar helaas, we zijn gelukkig niet volmaakt! En dat maakt ons des te gezelliger!
Dank voor je reactie.
@Marlies. Geen dank, graag gedaan!