‘Meester, ik durf niet, echt niet’. Het klonk niet overtuigd maar het was echt waar.
Ik heb het geprobeerd, eerst het klimrek, dan de touwen en uiteindelijk de sprong op de bok.
Het klimrek was nog te overzien en ook de touwen, maar die bok! Nee, dat was voor mij echt een stap te ver.
Daar sta ik weer in die klas, hoor ik iedereen weer gniffelen. En dan opeens een run naar de bok, ik zet mij stevig af en ja hoor het lukt. Geweldig, met een zwevende salto kom ik neer op de mat. Om mij heen geluiden van bewondering, een denderend applaus! Langzaam verdwijnt het geluid, gaan mijn ogen open en keer ik terug in de werkelijkheid.
Mooie droom, Nellie, maar de bok blijft een nachtmerrie voor veien.
Hartje
@ Nel ben blij dat ik op een leeftijd ben dat ik er niet meer op hoef