Daar zit ik dan. Met de broek omlaag. Ik pieker me suf. Een mug plaagt me. Hij kent geen diepgang. Dat steekt mij verschrikkelijk. Ik haat domme muggen. Waarom denken zij niet. Mijn gedachten werken aanstekelijk. De mug neemt plaats. Boven op mijn oorlel. Kijkt me bedenkelijk aan. Fluistert in mijn oor.
“Jij zit hier verstopt!”
Ik geef het toe. De verjaardag is vreselijk.
“In conclaaf met jezelf.”
Verrek, een slimme mug. Een mug die praat.
“Best wel zielig hoor. Terugtrekken op een toilet. Vertel gewoon een mop.”
Doet mijn oom al. Jopie Popie de moppentapper.
“Wie ga je kiezen? Vast Michel of Leo.”
Shit, een helderziende mug.
“Ik zou Michel kiezen.”
Een zucht van verlichting.
Witte rook uit schoorsteen.
Leuk Mien. Ik had vroeger een kinderboek Michel de mug, van Henriette van Eijck.
Wat een leuk en speels stuk, Mien.
Niet in pauselijke sferen en toch witte rook.
Mien, geestig opgebouwd.
Dank voor de reacties.
Ik heb de titel dit keer maar eens letterlijk genomen.
Althans in Middeleeuws Latijn.
Ook een toilet valt onder dezelfde definitie.
Hoewel er natuurlijk ook ‘openbare’ zijn.
Maar die gebruik ik liever niet.
Ik prefereer een afsluitbaar vertrek.
Even in conclaaf gaan in een conclaaf, zogezegd.
Je moet er maar opkomen. En eraf. ?
Leuk stukje, Mien!
Hoi Mien,
Wat een leuk geschreven tekst. Vooral die laatste zin deed me glimlachen.
Leuk ook om een pratende mug te gebruiken
Heel leuk! Zijn er dan toch nuttige muggen? Ik laat ze vaak niet uitpraten….