Schrijf mee!
« »

Fictie, Natuur, Poëzie

Wolkje

26 januari 2015 | 120w | MarjoHe56 | 9

Blij en enthousiast zweefde ik mee met de wind,
met liefdevolle warmte en vochtige kussen werd ik bemind.
Maar daarna kwam de koude mij hard en nijdig tegemoet,
sneeuw, ijs en een hoge, onverzettelijke berg beroerden mijn gemoed.
De tranen liepen langs mijn wangen en plensden op de struikelsteen neer,
ze vloeiden naar elkaar en kwamen samen,
stortten als een waterval in een meer.
Een snelle stroom nam mij kilometers met zich mee
en uiteindelijk kwam ik terecht in een onmetelijke zee.
De zon stond hoog, ik werd bemind,
steeg warm geworden weer omhoog.
En zo ging mijn kringloop door
met steeds dezelfde spanningsboog.

Mijn moeder is de aarde, mijn vader is de lucht.
Ik draai aanhoudend rond in cirkelvlucht.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van MarjoHe56 of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »