Het is een klein altaar, de minibar.
Blikjes cola, al dan niet light. Blikjes Spright die bij mij altijd de vraag oproepen waar Seven Up de slag verloren heeft. Bier, vaak Heineken, maar steeds meer Amstel en vooral Bavaria (daar zou Seven Up iets van kunnen leren).
Kleine flesjes witte en rode wijn, met mooie etiketten. Twee soorten Whisky, altijd blended, Nooit single malt, behalve in de top hotels.
Zakjes pinda’s.
De samenstelling is universeel, in landen waar alcohol geen taboe is.
De hedendaagse pelgrim, die van de internationale handel, controleert de inhoud meteen nadat de deur zich gesloten heeft en aan de andere kant de fooi wordt geteld.
Op de eerste slok volgt de verzuchting: ‘Waarom ben ik hier?’
Mooie beschouwende blik over de desolate leegte van het leven van een zakenman. Goed op de inhoud, goed ritme en een pakkend einde.
@Han, iets vreemds. Ik schreef gisteren een reactie en zag het gepubliceerd staan. Ik stelde je met name een paar vragen. Hoe komt het dat deze reactie verdwenen is? Weet jij het?
Dag Mili,
Ja, ik knielde voor de minibar, bad, en jouw reactie werd gewist. Nee dus. Ik schreef – in alle haast – drukte op verzenden en zag dat ik de categorieën was vergeten. Toen verzond ik het nog eens, met categorieën. En nu staat ‘Ritueel’ er dus twee keer op.
Mea culpa.
Jouw reactie staat bij mijn eerste ‘druk’.
Dag Lijmstok,
Dank je.