Er is geen begin
Een witte dwerg in een nauwe dubbelster
Alles is al gedaan
Het is alleen niet opgemerkt
De liefde is een dreigende macht
Wie leven baart, baart dood
De kracht van een schreeuw
Uit miljoenen kelen
Een zuigend en kolkend zwart gat
Geen ontsnappen mogelijk
Retro Supernova
Weten dat je niet weet, is het hoogste
Dat niet weten, is gemis
Geen absolute moraal
Retro Supernova
Een laatste ademtocht
Uit miljarden longen
Een orkaan van onmisbare zuurstof
Blaast leven in het kreupelhout
Liefde is de moeder van haat
Wie doodt, geeft energie terug
Aan Suburbia
Van het universum
Alles is al gezegd
Er is alleen niet naar geluisterd
De rode reus is een partnerster
Er is geen einde
@Peter, ik zou je graag iets willen zeggen maar ik zou niet weten wat.
Het davert lekker door, vooral door die bijna herhalingen die het geheel tot een soort litanie maken.
De stijl is uitstekend geschikt om helder en direct ’n idee of doelstelling naar voren te brengen.
Alleen, wat wil je aan de orde stellen?
Met vriendelijke groet,
Chris
@Chris. Het gedicht is een metavisie op de onontkoombare cycli van de schepping. De Engelse vertaling is een hype onder de Londense hipsters.
Beste Peter,
Sinds Paradise Lost, Paradise Regained van John Milton en de poëzie van Blake zoeken de Engelsen het in het eeuwige en het universele.
Heb je het Engelse origineeel bij de hand? Kijken is vergelijken.
Met vriendelijke groet,
Chris
@Chris. Milton heb ik gelezen, Blake ken ik alleen van naam. Heb je wel eens gehoord van the Beatles? Luister naar “Across the universe”. Over het zoeken van de Engelsen in het eeuwige en universele gesproken.
Ciao
Peter
Het bevat een hoop Joy …
Nee, geen CE James maar Division …
?
@Mien. Dat beschouw ik als een compliment. Dank, Mien.
Laat Poëzie dansen in ons Brein. Laat het botsen, vibreren…stuiteren en neerslaan.
Daar gaat soms een tijdje overheen.
Rob.
@Peter, wat mij het eerste opvalt hier, is al die hoofdletters. In visueel opzicht verdient dat naar mijn idee niet de hoofdprijs. En in taalkundig opzicht klopt het niet erg. Vlot lezen is er wat mij betreft zo niet bij. Het geheel lijkt meer op een opsomming dan op een gedicht.
Beste Peter,
The Beatles zijn mij uit en te na bekend. INn 1963 werkte ik als zaterdaghulp bij V&D Venlo. Er ging een rumoer door de zaak van vier jonge Engelssprekende jongens die overal wel iets hadden gejat. De bewaking liet mij de beelden zien, maar ik herkende niemand. Eind november 1963 stond She Loves You no.1. Die koppen op dat singlehoesje: drie van de vier bleken overeen te komen met de videobeelden van de bewaking bij V&D.
Daarna ging het mis met meisjes, die de hele dag alleen maar over John, Paul en Ringo zeurden. Ik koos al snel voor de Stones.
‘Across the universe’ vind ik iets te zweverig, te goeroe-achtig. ‘Imagine’ is stukken beter.
Met vriendelijke groet,
@Chris.Leuk verhaal! The Rolling Stones zijn ook niet te versmaden.
@Ineke. Ik ga nog eens kritisch naar het gedicht kijken. Bedankt voor het lezen.