‘Stelend lid PVV’, ‘Rotdag voor Sabia’, ‘Ramp avond Oranje..’
Hij schoffelde nog wat weg, zuchtte, keek naar wat er nog meer te schoffelen viel.
‘Duizenden vluchtelingen’, een militair die terrorist is, ‘antisemieten overvallen echtpaar’.
‘Moet je Auschwitz overleefd hebben, kom je deze gasten tegen..’
Zijn gegrom woelde tussen de losse aarde.
‘Michiel de Ruyter genegeerd…’
Hij plantte achterlijke gladiolen op de rulle grond.
Wat is nog gewoon? Met één hand hield hij de misgeboorte van een pompoen omhoog.
Net in de groei en al weggerot. Misschien een kruising met het giftig voorgeslacht?
De schoffel belandde met een zwaai in het groen.
Hier viel niet tegen op te schoffelen. Vastberaden plaatste hij een pergola met alles bedekkende weelderige druivenranken.
Geweten gesust.
Een hartje gegeven ervoor.
Moestuinen, ik mag het graag bij anderen zien.
Met vriendelijke groet,
Chris
Mooie symboliek,@Jessy en sterke slotzin.