Het ritme van de spades waarmee we staan te graven in de droge grond met vader is bijna gelijk.
Scheppen in de onderzouw, blaren op mijn rechterklauw, ik ben een sterke vrouw, gelijk een dijk.
Werk aan de vloeiweide, sterk door de goede wijze wordt dit hele stuk een soort filter voor de grond.
Denk nu aan het oogstfeest waar ik bijna dood bleef liggen want ik sloeg die vieze vilder op zijn mond.
Had het verdrongen maar ik filter nu, ik zag de vilder een uur of twee eerder bij een schuur.
Hij sprak vader in het kader van de slechte oogst, en vader wreef met zijn dikke vingers in zijn oog.
Handje klap 7x
ja zo gaat dat!
Dag VmetdeVork,
Een hartje omdat het mooi geschreven is. Wel rauw.
Groet,
Annemieke
mooi!
Een geslaagde en sfeervolle mix van proza en poëzie. Zo lees ik het tenminste.
Broeder VmetdeVork,
Een vorm die duidelijk verlangt naar een nieuwe benaming; pRoëzie
Mijn complimenten. Je weet me telkens weer te enthousiasmeren voor de door jou zo geliefde periode. Knap stukje tekst!
Groet + hartje, broeder Rolo
@VmetdeVork, je hebt me een nieuw woord geleerd: onderzouw. En het woord vilder zie je bijna niet meer. Vandaar mijn hartje. Ook voor je originele vorm van uiten.
Proëzie, de tussenvorm ztussen proza en poëzie zoals Bert Schierbeek en later Bernlef die hanteerden is dit niet.
Het is meer een collage waarbij een rijmend gedicht ‘verpakt’is in een niet rijmend gedicht.
Maar zeker het exotische taalgebruik geeft er een apart draai aan.
Vandaar, naast mijn vriendelijke groet, een <3!
Chris
Broeders en Zusters,
Ten eerste bedankt voor jullie reacties.
In eerste instantie ben ik gaan zoeken naar natuurlijke filters en zo kwam ik op den duur op vloeiweides.
De onderzouw is het gedeelte van een vloeiweide waar de onderkanten van de hellende vlakken elkaar raken.
Dat moest dus een vloeier worden. De rijm heeft de hoofdrol in dit verhaal. Als mensen eens willen horen hoe dat klinkt ben ik bereid een al reeds gemaakte “rauwe” opname te laten horen.
Groeten,
VmetdeVorK.