Koud onder de vaalblauwe ochtendlucht vloeit de nevel loom over de weilanden. Waar de nevel zich verdicht tot een mistbank en de ontwakende zon zich laat inpakken in een lage wolk, verschuiven de frisse kleuren van nog niet helemaal aanwezig naar een contrastarm zwart-wit.
De lage zonnestralen over de hoge bomen langs de weg snijden door de nevel als een mes door de boter.
De stem van Bart schalt uit de luidsprekers. Met Love you more roept hij bij mij een oude herinnering op. Het trekt een traan uit mijn oog die even een nevel over de nevel legt.
Rijdend door dit koude nevelige Hollandse landschap, zou ik in plaats van het stuur het liefst mijn pen ter hand nemen.
Recente reacties