Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Nachtzee

15 september 2015 | 120w | Janine Geerling | 4

Roerloos staat hij in het zand.
De zee, oneindig zwart, gromt onder de hemel die de nacht nog in zich draagt. Het nerveuze licht van een zaklamp schiet over het water, legt witte kopjes in de zwartheid bloot – wit dat meteen weer wordt bedolven, gegrepen, opgeslokt.
Kou kruipt onder zijn dunne kleren. Hij rilt.
Twee mannen houden de lege boot in bedwang. Glimmend rubber dat op de golven deint, aan armen trekt, aan touwen, dat weg wil van het wachten, weg wil van de twijfel.
Een van de mannen roept dat ze mogen komen. Mensen lopen het water in. Niemand praat, behalve de zee.
Zijn vrouw pakt zijn hand vast, knijpt heel even. Achter hen kleurt de horizon langzaam oranje.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Janine Geerling of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »