Iedereen denkt dat het vanzelf sprekend is dat je moeder bent en wordt.
Maar niets is minder waar, helaas.
Je stippelt vroeg je leven uit.
Het begint als je nog kind bent en je met je poppen speelt.
Liefdevol zorg je voor je babypop.
En je zegt dan tegen je moeder: “Later als ik groot ben wil ik er wel 6”.
Je moeder zegt dan glimlachend dat je een hele goede moeder zal zijn.
Later heb je een vriend, trouwt en de wens wordt niet vervuld.
Treurig verdwijnt dan je kinderwens.
En elke keer die wond die even open gaat rond Moederdag.
Geen ontbijt op bed of cadeaus voor mij.
Dan denk ik er even weer aan.
Kinderloosheid is levenslang.
Nee, Nell. Het is niet vanzelfsprekend, het is een wonder. En wonderen bestaan. Bedenk ook dat er meer mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten als jij.
– wordt
– cadeaus
Hoi Lousjekroesje….dat weet ik maar al te goed dat er meerdere mensen zijn die in het zelfde schuitje zitten.
Het is een gevoel dat je even opschrijft, even van je schrijft en even om delen wilt.
Het is geen zelf beklaag….nee een gevoel.
Soms komt het weleens naar boven.
en…..ik had hem niet opgestuurd.
Ja,wonderen bestaan, maar niet meer voor mij meer na ondergaande operaties.
Dank je voor het hartje.
Nell, goed dat je het verdriet zo deelt. In het leven is er maar weinig vanbzelfsprekend
Dank je wel Jose van Rosmalen Inderdaad.