‘Onze raketten schieten wij hedentendage vanaf kometen,’ verklaart gnoe-generaal Bertus Driekus Kobus. ‘Onze explosies zijn de nieuwe kraters op Mars en Venus. Zij bewijzen de vuurkracht van onze installaties. Ontdekkingen door nieuwere, verfijndere kaarten van Mars of Venus? Dat komt omdat ons geschut een voortdurend veranderend landschap bepaalt. Zo blijven Marskijkers achter feiten aanlopen; zij negeren nieuwe feiten, de dwarskijkers. Zij missen een geestelijke doorstart.’
Bertus Driekus Kobus grijnst zelfverzekerd, omringd door een enthousiaste kudde soortgenoten. ‘Uiteraard tonen deze explosies en inslagen slechts een fractie van effect en reikwijdte dat diezelfde raketten in de jungle van onze moderne bewoonde wereld kunnen bewerkstelligen.’
‘En daarna?’ vraagt de onverstoorbare journalist. Opnieuw grijnst Bertus Driekus Kobus. ‘Daarna is het ‘back to paradise, baby!’
Visie of fictie?
Wel nogal stijf taalgebruik.
Beste Hilde,
Van een gnoe-generaal hoef je geen soepel taalgebruik te verwachten.
Het is teveel sprookje en dus fictie om voor visie door te kunnen gaan.
Bedankt voor je reactie plus…,
Chris
@Chris, ik denk dat je meer in dit stukje wilt zeggen dan uit je woorden blijken.
Beste Mili,
Sprookjes vertellen vaak meer dan men wil weten of horen. Al probeer ik bij deze sprookjes de moraliserende toonn te vermijden en ligt het accent op het absurde.
Ze zijn alle 24 (tot nu toe) te vinden op http://www.cpvincentius.nl
Met vriendelijke groet,
Chris
Broeder Vincentius,
Verdorie. Ik lees het als een miserabele profetie.
Eerlijk gezegd heb ik onder het lezen wel gelachen.
Dank u.
Beste VmetdeVork,
Lachen is de hoogste erkenning, vooral als het lachen mét en niet lachen óm is. Hier staan beide mogelijkheden open.
Bedankt voor je reactie,
Chris