‘Ach, weet je? Mensen zijn al gauw geneigd te denken dat ik geen oog heb voor het esthetische.’
De grootindustrieel liet even een stilte vallen, legde zijn linkerhand op mijn schouder en maakte met de rechter een wijds gebaar. ‘Maar kijk eens om je heen, denk eens vrij.’
Ik volgde zijn armgebaar en vergenoegde blik, bekeek de bruine rivier die dik olieachtig met grote schuimvlokken aan ons voorbijtrok, de schoorstenen aan de horizon die zwarte dampen uitstootten, en luisterde naar de cadans van goederentreinen die in een nietsontziend ritme de stalen brug als geluidsversterker gebruikten.
‘Harmonie, jonge vriend, is overal te vinden. Als je er maar voor open staat. Mensen zoals jij zouden daar wat meer moeite voor moeten doen.’
« Harmonieus
Atleet »
« Harmonieus Atleet »
Communicatie, Maatschappij, Mensen, Politiek
Liberaal
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Knols of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
8 reacties
Reageren
« Harmonieus Atleet »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
- Hekate: Ha, jij dacht in dezelfde richting als ik, al heb ik dat van die beschuldigingen gemist vrees ik. Dat was een...
- Hekate: Een lange reis in 120 woorden, ik kan de verveling proeven.
- Hekate: Ik voel me niet eens echt volwassen ;) Maar ze denkt tenminste niet dat ik zo oud ben dat ik vroeger nog een...
- Hekate: De volgende keer dat ik een cactus tegenkom, zal ik hem een snoepje geven.
- Hekate: Krijg je een bekende Vlaming op je bord? Doe mij dan maar Urbanus, die past goed in de kerstsfeer.
- Mien: En zo geschiede. Mijn cactus maakt het goed. Staat nu wat dichter bij de verwarming. Anders is de overgang...
- Mien: Vast en zeker Alice. Ik denk er nog even over na Hekate. Dank voor jullie reacties.
- Mien: Te land, ter zee en in de lucht. Yes indeed! 😉 Licht uit, klok aan! 😂
- Alice: Zeker in vergelijking met Kweetniet, hoorde ik van mevrouw Stemband!
- Alice: Iemand blij maken met een dode mus, dat kunnen ze in Amerika dus ook. Ter plaatse vrij vertaald in: Make one...
- Alice: In de ogen van kinderen zijn wij eenmaal oud… Dat vonden wij toen wij jong(er) waren ook van de onze. In...
- Alice: Berdien, Han en Hekate, dank voor jullie positieve reacties!
Recent
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
- Ik moet mijn excuses aanbieden aan de heer Vreeswijk
- Oma Cactus
- Meneer Cactus weet bijna alles
- Mescal
- De schokkende beelden van de NOS
- Toen de cactussen nog spraken
- Cactus mellitus
Beste Han,
Dit zijn de mensen ,die steeds roepen dat er minder regels moeten komen.
Helder portret van een onaangenaam portret.
Met vriendelijke groet +hartje,
Chris
Ja, hoe relatief kan alles zijn? De waarde der dingen hangt af van je perspectief.
Of misschien toch niet helemaal…?
Wabi-sabi.
Tekstueel lijkt me dat de derde zin direct achter de dialoog hoort: het is toch de grootindustrieel die ook de eerste twee zinnen spreekt? Er is tussen de eerste en tweede alinea dus geen wisseling van perspectief of zo.
Dag Chris,
Dank je.
Nu ben ik wel voor minder regels, maar dan toch weer met mate.
Groet
Dag Hay,
Volgens mij
is alles relatief.
Dag Schlimazlnik,
Maar dan laat hij geen stilte vallen op een door mij gekozen moment.
De bruine rivier die voorbijtrok ging heel even met mijn verbeelding aan de haal, maar ik geniet van je schrijfstijl en de manier waarop je een beeld neerzet in 120w. Mooi!
Han Kols heeft een stevig verhaal geschreven.
Wat dat betreft fantaseer ik over verstandige regels en dan toch weer met Maten.