Ik lief het zacht getemperd licht
door kleuren van schoonst pastel
evenzo de vlucht van de libel
vloeiend tot één in het gezicht.
Ik lief de geuren van het schemerwoud
het verhaal van vergankelijke tijd
herinneringen aan ’t leven gewijd
straks bewaard door ’t dorre hout.
Ik lief ruimte op de verre hei
waar nog de kleur van zomer is
de wind waait al weer wat fris
over paden dartelt een lamprei.
Er is geen jaargetij dat ik zo lief
met heel zijn kleurrijke tooi
herfst is zo verschrikkelijk mooi
al brengt hij ook wat ongerief.
’t Is herfst waar ik zo van houd
met aromatisch geurend bos
met z’n groen tapijt van mos
zon schijnend door het kalend hout
Beste egbert jan van der scheer, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie