Wildevrouw zeept zijn kaken, kin en hals in. God volgt haar beweging door zijn hoofd terug te wijken om haar handen alle ruimte te laten. Zij zeept verder. Na het zepen neemt ze het scheermes en zet het aan zijn keel. Met halen van hals naar kin, van oor naar kaak en van neus naar lip worden de stoppels geschoren. Hier en daar bloedt God, maar zelf heeft hij daar schijnbaar geen last van. Ter verzachting en ook om het bloeden te stelpen legt Wildevrouw op het einde van de scheerbeurt een vochtig doek op Gods gelaat. Ze maakt de handdoek los die ze eerder in zijn hemd gerold had. God trekt zijn rolkraagtrui weer aan, staat op en gaat.
Intrigerend, dat wel, maar ik heb eerlijk gezegd geen idee waar dit naar toe gaat of waarom die vrouw zo wild is.
Voor deze beeldende scène toch een
Ik weet zelf meestal pas achteraf waar iets naartoe gaat. Ik heb een beeld en schrijf dat dan.
Groet, Hilde
Hilde Cornelis,
Zelf las ik het als “een korte film.”
Ik lees nu in je reactie dat het jou bedoeling ook een beetje was.
Ik ben blij dat je hier niet op haar staart trapt.
VmetdeVorK.
ja VmetdeVork, ik kijk wel uit met wildevrouwen, temeer daar ze met uitsterven bedreigd zijn.
Een spannend beeld. Ik zie god deze scheerbeurt zeer serieus toelaten. Het moet nu eenmaal gebeuren. Het beeld van god zonder baard is wel even wennen.