“We geven je een maaltijd en sturen je morgen terug naar Syrië.â€
“Meneer, mijn leven loopt daar gevaar! Dat kunt u niet doen!â€
“Wij zijn de Europese Toelatingsautoriteit. Wij kunnen álles.â€
“Ik dacht dat ze hier vriendelijk zouden zijn. Mededogen zouden hebben voor mensen in ellende.â€
“Je hebt geen papieren. Je kunt wel IS-strijder zijn.â€
“Meneer, alstublieft! Ik probeer juist die fundamentalistische fanaten te ontvluchten!â€
“Je verhaal houdt geen steek. Wie laat nu vrouw en kinderen achter?â€
“Ik heb uw collega verteld dat mijn vrouw haar vader niet wilde achterlaten. Hij is oud en ziek; hij kan niet reizen.â€
“Natuurlijk … Weet je, ik geloof er geen pepernoot van. Waarom ben je dan zelf niet gebleven?â€
“Meneer, u moet me geloven!â€
Wow, krachtig verhaal!
Sterk Leo. Het open einde laat wanhoop zien, mooi gedaan.
Dank jullie, @Odile en @Inge.
Dit verhaal is ter inspiratie voor de dialoog-schrijfwedstrijd met “maaltijd” als themawoord …
Doe mee!
mooi verhaal dat meerdere interpretaties toelaat