Ik heb zijn foto weer op mijn bureau staan. Hij zit op de eerste trede van de afstap van het houten terras bij de achterdeur. Ik weet nog wat ik droeg die avond. Een jurk, lang, strak, met een hoge split aan één zijkant. En blauw, net als zijn pak en zijn overhemd. Hij zat op dat stoepje razend aantrekkelijk te zijn met zijn brede lach en zijn kop vol krullen. Ik hurkte in een rare positie om de jurk niet te kreuken tijdens het foto´s maken. Hij loerde naar het blote been en zei hees ´ga je mee naar bed?´ Mijn hart sprong op en pompte het bloed naar waar dat het hardste nodig was. We hadden een feestje.
Beste alfagrl,
“pompte het bloed naar waar dat het hardste nodig was.”
Da’s wel heel erg pompen!
Mooi stukje!
Met vriendelijke groet plus <3,
Chris