Een grote weidse vlakte door gras groen gekleurd
doorsneden met brede sloot en heggen
gevuld door de klank van vogels die er leggen
langs rand met silhouet van de bossen opgefleurd
bijna nergens was de rust zo heerlijk te vinden
ideaal was die ruimte van het polders land
natuur nog beheerst met boerenverstand
dagen zwierf ik door ’t veld met m’n vele vrinden
slechts zeer zelden ziet men mij er nog toeven
hij ligt daar nog wel steeds als vroeger, de IJsseldijk
schuin daar tegenover links liggen de Wilsemer hoeven
ook de molen van Zalk als ik naar rechts toe kijk
mijn polder is veranderd met A-vijftig en Hanzelijn
waar vroeger de rust was, zal helaas nooit meer zo zijn.
Recente reacties