Gewoon slenteren is ook wel eens lekker.
Een verveelde trap tegen een blikje.
Net iets te laat opzij gaan voor de fietsers.
Hoor je ze dertig meter verder nog schelden en schreeuwen tegen je!
Expres in het midden lopen, scooters slingerend om je heen.
Doe je dit te vaak dan krijg je een naam, word je al van een afstandje nagewezen.
Dat moet je zien te voorkomen.
Dus, doe dit gewoon één keer per maand of zo.
Dan lukt het nog om te worden vergeten.
‘Overal waar ‘te’ voor staat is verkeerd’, zei mijn oma altijd.
Te veel eten.
Te bezorgd zijn.
Je moet weten tot hoever je kunt gaan.
Wiebelend evenwicht zoeken.
Net als de koorddanser…
Dat heet balans!
Heerlijke mijmering.
Stiekem willen we allemaal wel eens even uit de pas lopen:-) Leuk gevonden!
Tenzij dit als gedicht bedoeld is (maar die indruk heb ik niet) vind ik de gekozen vorm niet mooi. Het leest voor mij te zeer als een opsomming.
Dat kan natuurlijk gewoon die beroemde kwestie van smaak zijn…
Dank jullie voor de reacties. Het is niet als gedicht bedoeld, maar de vorm is bewust gekozen.
Zelf hou ik ook meer van deze vorm en heb juist een hekel aan lappen tekst doorspitten.
Rekening gehouden met de luie lezer, waaronder ik zelf.