“Kristina, ga je mee om een nieuwe broek te kiezen?”
“Graag. Over een uurtje in de stad?”
“Tot zo!”
Marina was er als eerste.
“Wat zoek je?”
“Dat weet ik niet goed maar ik wil eens voor iets totaal anders gaan. Een andere stijl, andere kleur, gewoon anders dan anders.”
Gezellig kletsend gingen ze de eerste winkel binnen en begonnen de rekken af te speuren. Met hun armen vol kleding begaven ze zich naar de paskamers, maar bij elk kledingstuk, groeide de twijfel.
“Niets?”
“De laatste moet het worden.”
“Fingers crossed!”
“Ik neem ze!”
“Maar dat is exact dezelfde als degene die je aanhad?!”
“Hier voel ik mij goed in. Vernieuwing is dus duidelijk niets voor mij,” knipoogde ze lachend.
Hahaha leuke wending als slot.
Ik heb er erg om gelachen.
Een voor jou en een dikke duim.
Dank je, Nell. Fijn om te lezen