Wat een verwend volk! Ik kan ze ook nooit voor langere tijd alleen laten!
Hoe meer ik in de buurt kom, hoe meer ik me opwind. Ik ruik de geur van geroosterd vlees. Ik zie de bewegingen van lijven met teveel drank erin. De wind drijft gezongen woorden en gelal mijn richting op.
Waar doe ik het voor? Een paar dagen ben ik op weg geweest. Op mijn leeftijd. Ik moest het doen. Alleen.
De zon schijnt fel. Het licht weerkaatst en verblindt mijn ogen. Mijn benen zijn vermoeid. Ik voel hoe mijn teleurstelling de oriëntatie uit mijn stappen slaat. Het gewicht drukt op mijn schouders.
Dan zie ik het.
Woedend werp ik de tafelen aan stukken.
Een Gouden Kalf.
Leuk gedaan Hadeke! Ik vroeg me af waar het verhaal heenging, of de clou er nog uit zou komen, maar prima in de laatste twee zinnen
Oeps, verkeerd neergezet: *maar prima ‘gevallen’ in de laatste twee zinnen.
Ik geloof niet dat ik de clou snap. En het woord ‘tafelen’ ook niet. Hmm, ik kom later nog een keer lezen.
Twistende broers leveren altijd stof voor melodrama..
Dank voor jullie reacties. Voor degenen die een andere opvoeding doorlopen hebben dan ik; Google is onze vriend: https://www.google.nl/#q=de+tafelen
Mozes in het rieten mandje had er ook nog wel bijgekund.
Of gaat deze over Rijk de Gooier die op de terugweg uit Rotterdam zijn Gouden Kalf uit de taxi gooide?
Met vriendelijke groet,
Chris
Aha, ik had wel effe gauw op tafelen gegoogled, maar ‘de’ ervoor maakt het verschil
Ik kende het verhaal niet. Origineel idee, het verhaal herteld vanuit Mozes’ perspectief.
Nog altijd op veel zaken van toepassing.
Sterk!
Grappig dat oude tijden herleven bij het themawoord ‘tafel’ Ik heb er al meerdere gelezen. Leuk gedaan.
Ik kreeg bij het woord tafel net als Hadeke zo’n nostalgisch gevoel en de neiging om iets in de stijl van bijna vervlogen tijden te schrijven. Ik ben benieuwd hoeveel mensen zo’n stukje zonder digitale hulp over twintig jaar nog zullen begrijpen.
Fraai stukje. Alleen over ‘lijven met teveel drank erin’ struikel ik. Dat kan denk ik mooier geformuleerd.
Mozes! Ik heb meegedaan aan de bijbelse musical. Van de regisser moest ik ook het gouden kalf aanbidden, maar ik had medelijden met Mozes. Ze hadden naar hem moeten luisteren. Het was niet zomaar een leraar Maatschappijleer ;).