Schrijf mee!
« »

Mensen

Zijn trots

17 februari 2014 | 120w | Leonardo Pisano | 14

Ieder weekend poetste Marinus zijn auto. Hij verwijderde moddervlekken en vogelpoep, werkte krasjes bij. Eerst met water en met van die speciale shampoo die hij in de stad kocht. Dan droogde hij zijn bolide met een doek. Nadat hij daarmee klaar was, wreef hij zijn trots met Smartwax op. Spiegelend moest hij eruitzien, en beschermd worden tegen de weersinvloeden.
Niemand mocht eraan komen. Dat was niet gepast. Trees van de harmonie, met wie hij zoende, opende een keer het portier. ‘Je mag je auto weleens uitmesten,’ zei ze. ‘Moet je nou eens zien! Kauwgom op de vloer. En dan die asbakken, bah!’
Ze maakte aanstalten om de auto te kuisen, maar Marinus werd witheet. Einde Trees. Hij had zijn trots.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Leonardo Pisano of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

22 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »