Ieder weekend poetste Marinus zijn auto. Hij verwijderde moddervlekken en vogelpoep, werkte krasjes bij. Eerst met water en met van die speciale shampoo die hij in de stad kocht. Dan droogde hij zijn bolide met een doek. Nadat hij daarmee klaar was, wreef hij zijn trots met Smartwax op. Spiegelend moest hij eruitzien, en beschermd worden tegen de weersinvloeden.
Niemand mocht eraan komen. Dat was niet gepast. Trees van de harmonie, met wie hij zoende, opende een keer het portier. ‘Je mag je auto weleens uitmesten,’ zei ze. ‘Moet je nou eens zien! Kauwgom op de vloer. En dan die asbakken, bah!’
Ze maakte aanstalten om de auto te kuisen, maar Marinus werd witheet. Einde Trees. Hij had zijn trots.
Een echt Pisanopareltje!
Uiterlijk vertoon
Dank je, Conny. Ik bloos ervan!
Hoezo, Frank?
In 120 woorden boeiend een karakter neerzetten met een twist is een kunst. Om de inhoud kan ik glimlachen. Het behoeft geen uitleg.
Geweldig stukje, met een grote grijns gelezen.
Dank jullie, Odile en Irma.
Haha, super.
Ik kan me het type zo voor de geest halen.
Knap neergezet Leonardo!
@Lousje @Sanne – dank jullie!
Mooi gedetailleerd beschreven waardoor ik mijzelf getuige voelde bij deze scene. Even zelf de auto hebben aangeraakt. Een filmpje in mijn hoofd laat een afgeronde scene zien met kop en staart.
Gedegen gedaan, Leonardo.
Dank je, Bloem
Erg realistisch, de metafoor valt daarmee wat in het water. Ik ken dat soort auto’s, maar de mens erbij is anders…
Het valt mij op dat de man zich wel naar buiten laat zien. Het roept de vraag op of en zo ja waardoor hij zich afsluit voor zijn innerlijk.
De tegenstelling heb je mooi neergezet @Leonardo
Dank jullie: Schlim, Herman, Levja.
Je mag gepaste trots voelen over
dit mooie stukje @Leonardo.
niks meer aan doen:)
vr gr GerdaH
Genoten! Ik ben dol op het op de hak nemen van de ‘buitenkant.’ Goed ingeleid en beeldend geschreven, Pisano!
Ja, er zijn grenzen. Goed!
Mooi, als het er maar gelikt uitziet!
@Gerda, AnneJo, hendrike, José – bedankt voor de bemoedigende woorden
@Leonardo, ik loop wat achter… Mooi omschreven.