Victor wist niet precies wat het was. Het was een blauwachtig groen als van algen, maar hij wist zeker dat het geen algen waren. Daarvoor groeide het te snel, als slangenpoeder. Het ontwikkelde tentakels of mogelijk andere ledematen, hier en daar braken blaasjes open waaruit ogen nieuwsgierig de wereld in blikten. Gejammer kwam uit scheuren in de substantie.
Terugzoekend naar de oorsprong, vond hij een overwoekerde tafel waarop hij zijn experiment voor het vervaardigen van krachtige kunstmest was begonnen.
“Weet je zeker dat het petrischaaltje dat je hebt gepakt steriel was?” vroeg Victor zijn assistent.
Het monster opende zijn mond, bijna blaffend, verontschuldigend, wijzend op zijn aangenaaide geslacht. Victor begreep het: zijn creaties hun wilden eigen kinderen in kasteel Frankenstein.
heel fantasierijk
@Jack, een goed verhaal.
– krachtige kunstmest
Zonder buigings-e zou de kunstmest nog krachtiger zijn.
– zijn creaties hun wilden eigen kinderen in kasteel Frankenstein.
Hun staat niet op de goede plek in de zin.
Hierover zou ik graag eens verder lezen. Is dit misschien stiekem een onderdeel van een groter verhaal?
laatste zin klopt niet