Het is zondagochtend en het ruikt heerlijk naar warme, afgebakken broodjes. Elke keer weer is het een feest. Ik snij de broodjes voorzichtig open en geef ze door aan mijn kinderen. Met glunderende gezichten beginnen ze aan hun zondagsritueel. Ze hollen de broodjes uit. Plukjes warm wit brood verdwijnen in hun mond. Het zijn een soort bootjes en ze besmeren ze met boter. Daarna wordt de hagelslag er in gestrooid. Ze vullen nog net niet het hele bootje op.
De eerste hap uit het broodje is het lekkerst. De hagelslag is bijna gesmolten en hun tanden zijn bruin. Zo eten ze, hapje voor hapje hun warme broodje op tot er geen kruimel meer over is. Het is genieten op zondag.
« Mosterd na de maaltijd
Kapstok »
« Mosterd na de maaltijd Kapstok »
Communicatie, Eten & drinken, Familie
Warm
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Wilma Phillipson of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Mosterd na de maaltijd Kapstok »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cellofaan)
Reacties
- Lisette: @Ewald: Mooi om je verhaal zo te herkennen. Het lijkt me ook niet gemakkelijk om een coming star te zijn.
- Lisette: @Frutselen in de marge:ik heb (nog ) niet alles van harte gehoord, maar dit was zo niet haar stijl!
- Ewald Hagedorn: @Cora. De rotsen deden al anders vermoeden, maar de kleurtjes …
- Frank: Gefeliciteerd :) Zal dat gastschrijver morgen even fixen
- Cora Leek: @Ewald, dank je. Ik heb de tekst aangepast. Nee, het was niet Curacao.
- Ewald Hagedorn: @Cora. Als er ook een roze huisje tussen had gestaan was het Curacao geweest. koffie drinken –...
- Cora Leek: @Jose, prachtig stukje. Mijn schoonvader bouwde voor mijn zoons ook van die kaartenhuisjes, maar van...
- Nell van der Eijk: JA Lousjekroesje het is echt en het is waarheid. Die oma ben ik. Maar ben geen oma. haha Want kan...
- Han Maas: @Ewald. Inderdaad, rijke papa’s en mama’s. Het is een groot probleem, niemand van bijvoorbeeld...
- Ewald Hagedorn: @Ik denk dat discussiëren, zoals zo vaak, een gebed zonder end is. Misschien ligt het aan de buurt....
- Han Maas: @Ewald. Een bekende reactie, begrijp ik. Ik ben dat stadium gepasseerd. Als vooral oudere mensen (ook...
- Ewald Hagedorn: @Han. Is dit niet een gevalletje ‘alles over één kam scheren?’ Ik ken de types die jij...
- Han Maas: @Ewald. Wegknuffelen bestaat niet; maar het zou kunnen. Te ver??? Vraag maar eens aan mijn zuster! Die...
- Ewald Hagedorn: @Han. ‘Onopgevoede hufters’ gaat naar mijn smaak wat ver. Weg knuffelen zou ik als...
- Ewald Hagedorn: @Han. Goed het verschil tussen ‘op vakantie zijn’ en ‘thuis zijn’ neergezet.
Recent
- Nostalgische schat
- Nieuwe eenzaamheid
- Sprakeloos
- De falende gemeente Amsterdam en de ‘puppyknuffelende’ studenten
- Hoogbouw
- Het dorp
- Kaartenhuis
- Daten
- Patent op leven…
- End dead calles for a butagasstelletje
Ook stom. Er staat elke keer week en ik bedoelde natuurlijk elke keer weer. Lekker handig!
Aangepast
Een foutje is zo gemaakt, het gaat erom dat we ervan leren.
Wilma, heel beeldend, kan het ritueel gewoon bekijken!
Wilma, ik vind het een leuk bedacht thema.
Als een kritische noot: ik vind te veel herhalingen, d.w.z. woorden/informatie die je al hebt gegeven. Bijv zondagsritueel maakt “het is zondagmorgen” overbodig. De glunderende gezichten duiden er al op dat het “iedere keer een feest is”. Het kan compacter en dat geeft je dan ruimte om het beeld sterker te maken. Mee eens?
Ik snap wat je bedoelt. Volgende week maar weer oefenen op die 120 woorden. Het wordt overigens wel steeds leuker om te doen.
Mooi schetsje! Innig en vredig familietafereel.
Hartje!
Chris