De hagel ramt tegen mijn gezicht. Ik doe niet de moeite het af te weren. Het is straf. Te veel slechte gedachten. Niet genoeg spijt. Mijn armen hangen slap langs mijn lichaam. Er is een constante pijn middenin mijn borst. Ik wrijf erover heen. Te veel sigaretten. Waar loop ik eigenlijk heen? Ik loop naar de dood, maar niet snel genoeg. Ik stel me voor, dat hij voor me staat. De afstand tussen ons is niet groot, alsof ik met een oude bekende praat. Mijn gewicht rust op mijn knieën. Mijn hoofd is gebogen. Ik zie het bloed dat uit mijn mond druipt en op het trottoir spat. Ik lach, maar mijn lach is snel weg. En ik slik langzaam.
Goed geschreven, maar niet prettig leesbaar, omdat het één tekstblok is waarin geen enkele keer op een nieuwe regel begonnen wordt.
@Hay thanks voor je input! Ik weet niet of ik het nog kan aanpassen. Ik denk het niet, maar ik zal er in het vervolg op letten.