Vol ongeloof stonden we plotsklaps in het ziekenhuis. Natuurlijk was mijn moeder inmiddels hoogbejaard, maar ze leek de laatste tijd extra fit en kwiek door het leven te gaan. Volop geinteresseerd in onze levens, in het nieuws van de dag en in alles wat er om haar heen gebeurde. In drie dagen was ze dood. Mijn vader, fysiek verder opgebrand dan mijn moeder, was overmand door verdriet. We besloten voor hem te gaan zorgen. Elke dag was er iemand van ons bij hem. Hij was er dankbaar voor, en genoot meer dan hijzelf voor mogelijk had gehouden. Vier weken geleden begon hij langzaam weg te glijden uit zijn leven. Hij vertrok, zielsblij om te mogen gaan. Ze zijn weer samen.
Wat droevig.:(
Sterkte met het verlies van je beiden ouders.
mooi stukje Lisette!!
@Lisette
sterkte en gecondoleerd