‘Ik dacht dat we gewoon lekker samen in het bos gingen wandelen, maar nu loop je de gehele tijd naar de grond te staren. Gezellig hoor.’
‘Mmm’
‘En aandacht voor mij is er al helemaal niet bij. Je had hier net zo goed met een wildvreemde kunnen lopen, en dat zou je niet eens opgevallen zijn.’
‘Wacht even…’
‘Waarop dan?’
‘Ja! Eindelijk!’
‘Wát, eindelijk?!’
‘Sinapis! Eindelijk heb ik het hier in het wild gevonden!’
‘What the fuck is Sinapis nou weer?’
‘Sinapis Alba.’
‘”Sinapis Alba”… Lekker duidelijk Bram.’
‘Ja, ik heb het daar al zó vaak over gehad, jij luistert ook nooit naar mij hè.’
‘Oké, ik hap. Mea culpa. Maar wat is Sinapis dan?’
‘Dat plantje daar; Gele Mosterd.’
Ghighighi!
Leuk ook, die: Mea Culpa