‘Ik heb de set onderbroeken gewonnen!’
‘Ja, dat heb je nu al drie keer gezegd…’
‘Ja, maar er waren wel duizend deelnemers aan de prijsvraag.’
‘Vind je het erg? Ik ben aan het lezen.’
‘Wat lees je dan dat zo boeiend is?’
‘Ik lees over mosterdzaad, nou goed?’
‘Het moest verboden worden.’
‘Zoals jouw puzzelwoede.’
‘Jij leest, ik doe prijzenpuzzels. Overzichtelijk, toch?’
‘Wanneer komen die onderbroeken?’
‘Rond de middag.’
‘Moest je je maat opgeven?’
‘Ik heb jouw maat opgegeven.’
‘Nee toch? Ik schaam me dood.’
‘Hoezo? Ik vond het gemakkelijker dan in de winkel vragen of ze groter hebben dan XXXL.’
‘Lach je me nu uit?’
‘Ik zou niet durven.’
‘Aan wie gaan we ze geven? Ik pas dat niet…’
Originele oplossing met mosterd.
Leuk geschreven, Odile.
Even afreageren, prima.
Wees vaker melig, Odile. Het gaat je goed af.
Leuk. En heel subtiel zit mosterd erin.
Uitleg: het is een soort kritiek op mijzelf. Ik verveel mijn omgeving met mijn schrijfwedstrijden en ik kijk een beetje neer op onderbroekenlol, terwijl het een onschuldige manier is om lol te hebben in het leven.
Misschien was je uitleg niet eens nodig, Odile. Het is niet de gebruikelijke onderbroekenlol, maar juist, omdat het hier letterlijk over onderbroeken gaat en er wordt verwezen naar de lezer op de achtergrond, komt het meteen over als een parodie op het onderbroeknlolgenre, zoals bijvoorbeeld ‘Vrolijke broekjes uit Tirol’
Ik vind hem leuk en je uitleg ook.
LOL!
Erg geinig!
Grappig!
Gniffel
Leuk gevonden!